Προετοιμασία «Σουνιτικού κράτους»

Ζεϊνέπ Γκιούρτζανλι (Εφημερίδα «Σοζτζιού» -  Μετάφραση: Χαρ. Καραγκιοζούδης)

Στη Μέση Ανατολή και πάλι ανακατεύονται οι κάρτες.

Με την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ  Ντόναλτ Τράμπ στη Σαουδική Αραβία, ο στόχος έγινε σαφής.  Μετά από τον τερματισμό της κυριαρχίας του IŞİD στη Συρία και στο Ιράκ, στην περιοχή θα δημιουργηθεί ένα «Σουνιτικό Αραβικό κράτος».

Το πρώτο βήμα γι’ αυτό, έγινε με την αγορά όπλων ύψους 110 δις δολαρίων εκ μέρους της Σαουδικής Αραβίας από τις ΗΠΑ, η οποία Σαουδική Αραβία δεν έχει ένα σωστό και κανονικό στρατό.  Και στη συνέχεια βεβαία, θα έρθει η σειρά και θα πρέπει να βρεθούν οι «στρατιώτες» που θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα όπλα.

Εντάξει, αλλά στο Σουνιτικό Αραβικό κράτος που θα ιδρυθεί, ποιος θα συστήσει αυτή τη στρατιωτική δύναμη?

Οι Σαουδάραβες, ακόμη από τώρα,  άρχισαν τις εργασίες για «να προσφέρουν χρήματα και να παίρνουν στρατιώτες» από τις Σουνιτικές Αφρικανικές χώρες. Ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετό. Η βασική δύναμη του «Σουνιτικού στρατού», σχεδιάζεται να είναι από τους Άραβες στρατιώτες, που θα βρεθούν στη Συρία και το Ιράκ. Και το πραγματικό πρόβλημα αρχίζει εδώ. 

Η Σαουδική Αραβία κινείται μαζί με την υπό τον Σίσι διοικούμενη Αίγυπτο.  Οι διοικήσεις και των  δυο χωρών, έχουν κοινό παρανομαστή – και αυτό είναι ένα Σουνιτικό κίνημα – από την Μουσουλμανική αδελφότητα που πρέπει να μισούν.

Ωστόσο στην Τουρκία είναι γνωστή η συμπάθεια της διοίκησης του ΑΚΡ προς τη Μουσουλμανική αδελφότητα. Ακόμα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πολύ του αρέσει να χρησιμοποιεί το σήμα της Ράμπια (*), που το παίρνει απ’ αυτό.

Στο Κατάρ, το Ιράκ και τη Συρία, οι κινήσεις της Μουσουλμανικής αδελφότητας, είναι στη γραμμή της κατάστασης του «επικεφαλής προστάτη» στις ένοπλες ομάδες. Ως εκ τούτου φαίνεται ότι είναι «πολύ κοντά», μέσα στο Σουνιτικό μπλοκ να κυριαρχήσει ένα πολύ σοβαρό χάος. Μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που η διαφορά μεταξύ Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας, με συγκεκριμένα γεγονότα πλέον, άρχισε να αναδύεται στην επιφάνεια.

Την περασμένη εβδομάδα, ακριβώς κατά την επίσκεψη του Τράμπ στη Σαουδική Αραβία, το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων του Κατάρ QNA, μετέδωσε μια είδηση. Στην είδηση, από το στόμα του εμίρη του Κατάρ, επαινέθηκε αφειδώς με φιλικές κινήσεις η Μουσουλμανική αδελφότητα. Αυτό το τμήμα, επειδή ήταν μια «ξεκάθαρη διαφήμιση», στο Σαουδικό μέτωπο, έμεινε μόνο ως σημείωση. Ωστόσο στη συνέχεια της είδησης, ο εμίρης του Κατάρ, έκανε μια κίνηση, θέλοντας «να δημιουργήσει καλές σχέσεις με το Ιράν».

Ότι και αν έγινε, έγινε εξαιτίας αυτών των λόγων. 

Η αντίδραση της Σαουδικής Αραβίας ήταν πολύ σκληρή, που κήρυξε το Ιράν «κύριο εχθρό». Απαγόρευσε το κανάλι Αλ-Ζαζίρα  που έχει κέντρο το Κατάρ. Αμέσως μετά την απαγόρευση του Άλ-Ζαζίρα, στο μέτωπο πήρε μέρος το Μπαχρέϊν,  τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος.

Ωστόσο η αντίδραση του Κατάρ σ’ αυτό, είπε ότι «έχει παραβιαστεί» το πρακτορείο ειδήσεων, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε μια τέτοια ανακοίνωση και μια τέτοια είδηση. Ωστόσο αυτή η ρητορική, δεν ικανοποίησε τους Σαουδάραβες.

Με λίγα λόγια:

Οι ΗΠΑ μαζί με τη Σαουδική Αραβία, στη Συρία και το Ιράκ, για την εξισορρόπηση με το Ιράν, επιδιώκουν τη συγκρότηση ενός «Σουνιτικού Αραβικού κράτους/κρατιδίου».

Όμως οι Σουνίτες που έζησαν στο μπλοκ, δείχνουν ότι δεν μπορούν να πάνε πέρα απ’ αυτή την ψευδαίσθηση.

Φοβάμαι ότι για την εξισορρόπηση με το Ιράν, το μόνο που απομένει στα χέρια των ΗΠΑ, είναι ο Τουρκικός στρατός.

Η διάθεση της κυβέρνησης  του ΑΚΡ, στο θέμα της αποστολής στρατευμάτων στη Ράκκα, μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική ένδειξη στην ανάληψη αυτού του ρόλου και να προκαλεί ενθουσιασμό στη σημερινή κυβέρνηση της Άγκυρας.

Υπάρχει μια δύσκολη περίοδος μπροστά μας…