Τετάρτη 14 Ιουνίου 2017

Συμφωνία της Καζέρτας - 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος

Η συμφωνία αυτή υπογράφηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1944, μεταξύ της ελληνικής εξόριστης κυβέρνησης, της διοίκησης των Βρετανών στη Μέση Ανατολή, των ΕΔΕΣ στην Καζέρτα της Ιταλίας. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε οτι όλες οι δυνάμεις αντίστασης στην Ελλάδα θα τίθονταν υπό τις διαταγές των Βρετανών, με αρχηγό τον βρετανό αντιστράτηγo Ronald Scobie
Η ελληνική κυβερνητική αντιπροσωπεία αποτελούνταν από τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου με τέσσερις από τους υπουργούς του, τον Θεμιστοκλή Τσάτσο και τον Χρήστο Σγουρίτσα που εκπροσωπούσαν άλλα πολιτικά κόμματα. Το ΕΑΜ εκπροσωπούσαν ο Αλέξανδρος Σβώλος και ο Γιάννης Ζεύγος ενώ τον ΕΛΑΣ ο Στέφανος Σαράφης και τον ΕΔΕΣ ο αρχηγός του, Ναπολέων Ζέρβας

Η συμφωνία προέβλεπε ότι όλες οι δυνάμεις αντίστασης που δραστηριοποιούνταν μέχρι τότε στην Ελλάδα θα βρίσκονταν κάτω από την ηγεσία της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία στη συνέχεια θα τους έθετε υπό τον έλεγχο του Scobie, δηλαδή των Βρετανών. Η στρατιωτική ηγεσία των ΕΔΕΣ θα απαγόρευε στις ομάδες τους οποιαδήποτε συμμετοχή σε δράσεις που θα αποσκοπούσαν στην ανάληψη εξουσίας. Η συμφωνία απαγόρευε ρητά οποιαδήποτε δραστηριότητα αντίστασης στην Αθήνα χωρίς την εντολή του Scobie. Χαρακτήριζε επίσης τα Τάγματα Ασφαλείας της κυβέρνησης Ράλλη ως εχθρικές μονάδες και προέβλεπε ενέργειες που θα τις αντιμετώπιζαν ως τέτοιες, αν δεν παραδίδονταν. Ο Scobie θα μπορούσε να εκδίδει διαταγές που θα επέτρεπαν ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ να παρενοχλούν τα γερμανικά στρατεύματα στις περιοχές που οριοθετούνται από τηΣυμφωνία της Πλάκας, η οποία υπεγράφη μετά τον πρώτο γύρο των συγκρούσεων μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων. Όλα τα στρατεύματα στην περιοχή Αθηνών τέθηκαν υπό την διοίκηση του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου

Η Συμφωνία της Καζέρτας, επιτεύχθηκε παρά τις έντονες ανησυχίες από την πλευρά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας  καθώς και ακραίων κύκλων δεξιών. Ήταν επίσης παράδοξο για τον ΕΛΑΣ το γεγονός ότι τα Τάγματα Ασφαλείας που θα παραδίδονταν, δεν θα θεωρούνταν πλέον εχθρικές μονάδες. Η χρήση τους μάλιατα αργότερα από την πλευρά των κυβερνητικών δυνάμεων στηΜάχη της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 1944, χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο από τους ιστορικούς της αριστεράς, οι οποίοι υποστήριξαν δηλαδή οτι η αρχική πρόθεση πίσω από την τοποθέτηση της Αθήνας υπό τις διαταγές ενός κεντρώου βρετανού στρατηγού, σχεδιάστηκε για να απωλέσει ο ΕΛΑΣ την κυριαρχία του στην πρωτεύουσα. Ως κατάληξη, από τα τέλη της άνοιξης του 1944 σποραδικές συγκρούσεις έλαβαν χώρα μεταξύ του ΕΛΑΣ και ακραίων ομάδων δεξιών 

Η ανησυχία στις τάξεις του ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια της Συμφωνίας της Καζέρτας ήταν έντονη. Μόλις ο Άρης Βελουχιώτης, ο αρχηγός του ΕΛΑΣ τη πληροφορήθηκε, συγκάλεσε συγκέντρωση των διοικητών του ΕΛΑΣ στη Λαμία όπου πρότεινε τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας. Ωστόσο, η πλειοψηφία των ανταρτών ήταν απρόθυμη να ρισκάρει κάτι τέτοιο, καθώς θα έβρισκαν απέναντί τους τους Συμμάχους και η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ακόμη ασαφές καθεστώτος θα ήταν μάλλον άτοπη

Παρά τις έστω και λίγες προσπάθειες για την αποφυγή του εμφυλίου πολέμου, η Μάχη της Αθήνας ξέσπασε το Δεκέμβριο του 1944, βρίσκοντας τον ΕΛΑΣ αντιμέτωπο με τα ελληνικά στρατεύματα της κυβέρνησης, την αστυνομία, τα πρώην Τάγματα Ασφαλείας και μαζί με όλα αυτά και τη βοήθεια μίας συνεχώς αυξανόμενης στρατιωτικής παρουσίας των Βρετανών στη χώρα

Αρθρογραφία, Ελλάδα, Δημοσιεύθηκε στις 24/10/2011 από Johnny Papo

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου