Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

Τα παιδία απουσιάζει; Δεν θέλουμε να χάσουμε τη νεολαία μας είναι η ελπίδα του τόπου

 20 Αύγουστος 2017, 18:00 | Του Πόλυ Κυριάκου


Μέσα στις καλοκαιρινές διακοπές, θες δεν θες, συναναστρέφεσαι με φίλους και γνωστούς σε όλες τις παραλίες του νησιού, σε όλα τα θέρετρα και τις καφετερίες. Η φράση “πώς είναι τα παιδιά” κυριαρχεί πάντα στη φρασεολογία μας, ειδικά όταν τα παιδιά είναι άφαντα. Πώς είναι τα παιδιά, λοιπόν; Ή, μάλλον, “πού είναι τα παιδιά;”… Κι αρχίζεις να συλλέγεις απαντήσεις... «Ο γιος μου είναι στο Λονδίνο. Μόλις τελείωσε τις σπουδές του και βρήκε δουλειά στην τάδε τράπεζα στο Λονδίνο». «Η κόρη μου, εδώ και δυο χρόνια που τελείωσε στο Waterloo Strand, έμεινε στην Αγγλία. Άρχισε να εργάζεται σε μια πολυεθνική στο Kings”. “Kαι τα δυο μου παιδιά βρήκαν απασχόληση στην Αγγλία. Αποφοίτησαν, ήρθαν στην Κύπρο, μας είδαν για λίγο κι επέστρεψαν, για να αρχίσουν καριέρα εκεί», έλεγε με περηφάνια μια μητέρα. Και πάει λέγοντας...
Πώς να μην είναι περήφανη η μητέρα αυτή, όταν η «λύση Λονδίνου» σημαίνει αποκατάσταση των δυο παιδιών της; Πώς να μην αισθάνεται ανακούφιση ο κάθε πατέρας, όταν τόσοι νέοι στην Κύπρο, αριστούχοι, απόφοιτοι των καλύτερων πανεπιστημίων αναζητούν, μετά μανίας, εργασία και βρίσκουν, μέσα στην ίδια τη χώρα τους, μονάχα χαμηλά αμειβόμενες εργασίες ή ούτε καν εργασία;
Μια νέα εποχή διαφαίνεται σιγά-σιγά στον ορίζοντα. Θυμίζει την εποχή εκείνη όταν πριν από πολλά χρόνια οι Έλληνες μετανάστευαν στην Αμερική. Θυμίζει την εποχή μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν πολλοί Κύπριοι πήραν τον δρόμο για το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι Κύπριοι σήμερα, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν ή να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο επίπεδο επιβίωσης, ανατρέχουν στην Αγγλία, στις αραβικές χώρες, στις σκανδιναβικές χώρες, στη Γερμανία, στην Ολλανδία κι όπου αλλού υπάρχει διαθέσιμη εργασία που να προσφέρει όσα η Κύπρος δεν μπορεί να προσφέρει.
Ευρωπαϊκή Ένωση ισοδυναμεί με δικαίωμα διαβίωσης και εργασίας σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος αυτού του ομίλου χωρών. Που σημαίνει ότι η μετακίνηση πληθυσμών είναι μια αναμενόμενη και λογική εξέλιξη.
Πόσο πιο όμορφο θα ήταν, όμως, αν ο δικός μας τόπος, με τα εξαιρετικά πλεονεκτήματά του, μπορούσε να απορροφήσει όλους αυτούς τους αποφοίτους και επιστήμονες που είναι διαθέσιμοι για εργασία; Aν ο δικός μας τόπος, με τα εξαιρετικά πλεονεκτήματά του, μπορούσε να προσφέρει τόσο πολλές και ποιοτικές θέσεις εργασίας, ώστε όλοι οι Κύπριοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, να μπορούν να παραμένουν και να απολαμβάνουν τη χώρα τους…

Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι σήμερα το τοπίο θα άλλαζε τόσο πολύ. Αυτός ο τόπος, με τα πάμπολλα χαρίσματά του, με τις εξαίσιες κλιματολογικές συνθήκες, θα μπορούσε να κρατήσει τους ανθρώπους του. Θα μπορούσε να καταστεί ο πιο δυνατός μαγνήτης σε πολλά επίπεδα. Με την ίδια λογική που ένας τόσο μεγάλος αριθμός εταιρειών επιλέγουν την Κύπρο ως βάση τους, θα μπορούσαμε κι εμείς οι ίδιοι να δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα για την εναλία γη.
Όλα αλλάζουν στον πλανήτη μας. Τα πάντα μεταβάλλονται. Τεράστιοι πληθυσμοί ταξιδεύουν. Ένα νέο μεταναστευτικό κύμα αλλάζει τους χάρτες του κόσμου. Είναι ανάγκη, όμως, να χάσουμε όλη τη νεολαία μας, επειδή το ίδιο το νησί δεν μπορεί να την αγκαλιάσει επαγγελματικά; Μήπως κινδυνεύουμε να καταστούμε μια νήσος γερόντων; Γιατί, με τη γνωστή υπογεννητικότητα που βιώνουμε και με την «εξαγωγή» των νέων μας, ίσως εκεί να οδεύουμε.
Δεν θέλουμε να χάσουμε τη νεολαία μας. Είναι η ελπίδα του τόπου. Είναι το αυριανό μας χαμόγελο. Ας βρούμε τρόπο να της κρατήσουμε μια θέση που της αξίζει, στην πανέμορφη Κύπρο μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου