Στόχος να εκδιώξουν τους Κούρδους: Πετρελαιο-πόλεμος Άγκυρας και Βαγδάτης στο ιρακινό Κουρδιστάν

Του Γιώργου Σκαφιδά 

«Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω.» Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς την κατάσταση, όπως αυτή εξελίσσεται τις τελευταίες εβδομάδες στις περιοχές του Ιράκ. «Ένα βήμα μπρος» για την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση (KRG) του Μασούντ Μπαρζανί, ο οποίος οδήγησε το Βόρειο Ιράκ σε δημοψήφισμα στις 25 Σεπτεμβρίου με αίτημα την πλήρη ανεξαρτησία (σχεδόν το 93% ψήφισε «ναι»), ώστε να μπορέσει εν συνεχεία να κάνει δύο πράγματα: Να πάει σε εκλογές (προεδρικές και βουλευτικές την 1η Νοεμβρίου του 2017) ενισχυμένος στο εσωτερικό ως ο ηγέτης που τόλμησε το άλμα προς ένα δημοψήφισμα για τη δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους. Και σε διαπραγματεύσεις με τη Βαγδάτη ενδυναμωμένος ο ίδιος από τη νέα δημοκρατική «εντολή» που έλαβε για περαιτέρω ενίσχυση της κουρδικής ανεξαρτησίας εντός του Ιράκ. Αλλά και «δύο βήματα πίσω» από την πλευρά των γειτόνων (Τούρκων, Ιρακινών και Ιρανών) που έσπευσαν να αντιδράσουν στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Βορείου Ιράκ όχι σα να θέλουν απλώς να το ακυρώσουν αλλά… σα να στοχεύουν σε δύο άλλα πράγματα: Στο να εκδιώξουν τους Κούρδους από την πλούσια σε πετρέλαια περιφέρεια του Κιρκούκ. Και στο να αποδυναμώσουν το καθεστώς του Ιρακινού Κουρδιστάν αφαιρώντας μέρος της αυτονομίας του, αφαιρώντας του έσοδα από το εμπόριο και τις εξαγωγές πετρελαίου, και (γιατί όχι;) αφαιρώντας του εδάφη και πετρελαιοπηγές. Ήταν Οκτώβριος του 2005, όταν στη Βαγδάτη ψηφίστηκε ένα νέο σύνταγμα που αναγνωρίζει το Ιρακινό Κουρδιστάν ως ημιαυτόνομη περιφέρεια εντός του Ιράκ. Και ήταν Ιούνιος του 2014, όταν οι Περσμεργκά (οι ένοπλες δυνάμεις του Ιρακινού Κουρδιστάν) πήραν τον έλεγχο του Κιρκούκ, στον απόηχο της αποχώρησης των ιρακινών δυνάμεων, που είχαν προηγουμένως εγκαταλείψει την περιοχή κυνηγημένες από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Το Κιρκούκ, ωστόσο, αν και έχει πολυπληθή κουρδικό πληθυσμό (η πλειοψηφία των κατοίκων του είναι Κούρδοι), βρίσκεται έξω από τα επισήμως αναγνωρισμένα σύνορα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Να σημειωθεί δε ότι συνολικά στην επαρχία του Κιρκούκ βρίσκεται περίπου το 11% των πετρελαϊκών κοιτασμάτων του Ιράκ. Πίσω στο παρόν, στον απόηχο του δημοψηφίσματος της 25ης Σεπτεμβρίου για την κουρδική ανεξαρτησία (ενός δημοψηφίσματος στο οποίο ψήφισε και το Κιρκούκ παρά τις αντιδράσεις από πλευράς Τουρκίας και Βαγδάτης), πληθαίνουν οι φήμες ακόμη και για στρατιωτική εισβολή των Ιρακινών (με την υποστήριξη Τούρκων και Ιρανών) στη συγκεκριμένη περιοχή. Υπάρχουν φόβοι ότι το Κιρκούκ ίσως εξελιχθεί σε νέα εστία εμφυλιοπολεμικής έντασης εντός του Ιράκ. Λέγεται μάλιστα πως έχουν ξεκινήσει ήδη βίαιες συγκρούσεις στην περιοχή μεταξύ Κούρδων και Τουρκομάνων. Περίπου το 20% του πληθυσμού του Κιρκούκ είναι Τουρκομάνοι, γεγονός το οποίο εκμεταλλεύεται το καθεστώς Ερντογάν για να διεκδικήσει επιρροή χαρακτηρίζοντας την εν λόγω περιοχή «τουρκική». Οι Κούρδοι «δεν έχουν καμία νομιμότητα εκεί», δήλωσε προ ημερών ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά την επιστροφή του από το Ιράν. Αλλά και λίγες ημέρες νωρίτερα, το Συμβούλιο Συντονισμού Ιρακινών Τουρκομάνων (Iraqi Turkmen Coordination Council) είχε καλέσει τη Βαγδάτη να πάρει τον πλήρη έλεγχο όλων των πετρελαιοπηγών στο Κιρκούκ, με το ιρακινό κοινοβούλιο να καλεί κι αυτό την ιρακινή κυβέρνηση να στείλει στρατεύματα για την ανακατάληψη των ενεργειακών κοιτασμάτων της διαφιλονικούμενης περιφέρειας. Η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση (KRG) από την πλευρά της κρούει τον κώδωνα του κινδύνου υποστηρίζοντας ότι οι Ιρακινοί ετοιμάζονται να επιτεθούν στο Κιρκούκ. Ανάλογες φήμες κυκλοφορούν ωστόσο και στον τουρκικό Τύπο. Η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα «Yeni Safak» έγραφε στις 28 Σεπτεμβρίου ότι ιρακινές στρατιωτικές δυνάμεις πρόκειται να επέμβουν με 13.000 στρατιώτες (με την υποστήριξη και Τούρκων από τη βάση Μπασίκα και ενδεχομένως ακόμη μία νέα τουρκική στρατιωτική βάση που πρόκειται να δημιουργηθεί κοντά στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ) μετά τις 12 Οκτωβρίου για να πάρουν πίσω από τους Κούρδους τον έλεγχο διαφιλονικούμενων περιοχών του Ιράκ. Ακολουθώντας γραμμή Ερντογάν, στο ίδιο άρθρο η εφημερίδα κατηγορούσε την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση KRG του Μασούντ Μπαρζάνι ότι ελέγχει σήμερα κατά 80% περισσότερα εδάφη από όσα προέβλεπε το ιρακινό Σύνταγμα του 2005. Μεταξύ αυτών, συγκαταλέγει μάλιστα και το Κιρκούκ, τη Μοσούλη, το Σιντζάρ κ.α., ενώ κατηγορεί τους Πεσμεργκά ότι είναι τόσο επικίνδυνοι όσο και το PKK. Παράλληλα, τις τελευταίες εβδομάδες Τούρκοι, Ιρακινοί και Ιρανοί σφίγγουν σταδιακά τον κλοιό της απομόνωσης γύρω από την Ερμπίλ (πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν), διακόπτοντας την αεροπορική σύνδεση με την περιοχή και απειλώντας να διακόψουν τη ροή των εξαγωγών πετρελαίου από το Βόρειο Ιράκ (εξαγωγών που αποτελούν βασικό έσοδο για την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση). Το καθεστώς Ερντογάν επιδιώκει να αλλάξει μάλιστα και τη ροή του εμπορίου, δημιουργώντας ένα νέο συνοριακό πέρασμα που θα επιτρέπει στα εμπορεύματα να περνούν από την Τουρκία προς το Ιράκ παρακάμπτοντας το Ιρακινό Κουρδιστάν και το πέρασμα Χαμπούρ (στερώντας έτσι από τους Κούρδους τα έσοδα των δασμών). 

«Από τη μία πλευρά είναι το Ιράν. Στο βορρά είναι η Τουρκία. Στο νότο είναι η ιρακινή κυβέρνηση. Στη δύση είναι η Συρία. Τι θα κάνουν; Που θα πάνε; Πως θα μπορούν να εισέρχονται και να εξέρχονται όταν τα σύνορα κλείσουν», διερωτήθηκε προ ημερών εν είδει απειλής ο πρόεδρος Ερντογάν αναφερόμενος στους Κούρδους του Βορείου Ιράκ. ΠΗΓΗ: news247.gr

Πηγή: Στόχος να εκδιώξουν τους Κούρδους: Πετρελαιο-πόλεμος Άγκυρας και Βαγδάτης στο ιρακινό Κουρδιστάν http://mignatiou.com/2017/10/stochos-na-ekdioxoun-tous-kourdous-petreleo-polemos-agkiras-ke-vagdatis-sto-irakino-kourdistan/