Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

OPEN LETTER TO PRIME MINISTER OF ENGLAND - Φανουλά Αργυρού

Αγαπητοί φίλοι.

Επισυνάπτω την επιστολή τής κ. Φανούλας Αργυρού προς τη πρωθυπουργό τής Βρετανίας κ. Τερέζας Μαίυ
Η κ. Φανούλα Αργυρού γνωστή δημοσιογράφος και ερευνήτρια εργάζεται από χρόνια για την ανάδειξη τών συμβάντων και άλλων γεγονότων που δημιούργησαν την σημερινή κατάσταση στη Κύπρο και όχι μόνον.
Διαβάζοντας τής επιστολή τής κ. Αργυρού διαπίστωσα, για μια ακόμη φορά, ότι είναι γραμμένη σε ύφος που δείχνει την γνώση τής συντάκτριας όσον αφορά την Δυτικό-ευρωπαϊκή νοοτροπία.
The Rt Honourable Prime Minister
Theresa May MP
10 Downing Street
London SW1A 2AA

15 November 2017

Dear Prime Minister

Your speech in London on 13 November 2017

I have read with interest the transcript of your meaningful and timely speech which was delivered on 13 November 2017 to the Lord Mayor’s Banquet in London.

I agree with you that the United Kingdom has the capability to overcome the difficulties and challenges ahead not only due to the Brexit negotiations but also due to the wider challenges facing the world today.

I would only correct one point, however. You claimed that “Russia’s illegal annexation of Crimea was the first time since the Second World War that one sovereign nation has forcibly taken territory from another in Europe”. This is misleading. On 20 July and 14 August 1974 respectively, Turkey launched two invasions of the Republic of Cyprus, a European sovereign state and a member of the United Nations, the Commonwealth and the Council of Europe. *Since 2004, the Republic of Cyprus has also been a member of another European institution, the European Union.)

As a combined consequence of its two invasions, Turkey occupied, ethno-religiously cleansed and forcibly took 36 per cent of the territory (and 57 per cent of the coastline) of the Republic of Cyprus. All these years later, Turkey continues to occupy this territory.

These two Turkish invasions were carried out with what amounted to collusion with the then British Government led by Harold Wilson (the Prime Minister) and James Callaghan (the Foreign and Commonwealth Secretary). Both consciously refused to stop the Turkish invasion forces and to honour a British guarantee to the Republic of Cyprus. By the actions and omissions of this Labour Government, the United Kingdom breached its moral and legal responsibilities deriving from the Treaty of Guarantee which had been signed by Sir Hugh Foot, for the United Kingdom, in Nicosia on 16 August 1960.

For the record, I refer a High Court judgment in the case of Catlin v Cyprus Finance Corporation (London) Ltd [1983] Q.B. 759, as delivered by Mr. Justice Bingham (the great judge who later became Lord Bingham of Cornhill and a future Master of the Rolls, Lord Chief Justice and Senior Law Lord). The words of Mr Justice Bingham reveal the true nature of what Turkey accomplished by force in 1974 and how human beings suffered as a consequence:

“‘In the summer of 1974 the Turkish invasions of Cyprus took place. The consequences for the plaintiff and her children were catastrophic. All their property was in the area of Famagusta which was sealed off by Turkish troops; the flat they were living in was bombed and their furniture badly damaged. After six months under canvas in a refugee camp on one of the British Sovereign Bases, she and the children were able to return to Famagusta by courtesy of the Turkish occupying forces and they have since then been living in the flat of a German lady dispossessed by the troubles. Their own flats remain inaccessible and may in any event be uninhabitable…”

With characteristic precision, Mr Justice Bingham correctly referred to the Turkish invasions and the Turkish occupying forces. He did so at a time when so many people were misleadingly talking about the Turkish “intervention” and the Turkish “Peace Operation”, the latter of which was a phrase used by the Turkish Prime Minister on the day of the first invasion. Mr Justice Bingham also used correct terminology in the very year in which the de facto authorities in the Turkish-occupied area purported to make a ‘Unilateral Declaration of Independence’. This UDI was made on 15 November 1983, exactly thirty four years ago.

I commend your stance in defining the British spirit and the fundamental values of fairness, justice and human rights. However, these values have been consistently denied to the citizens of the Republic of Cyprus, a sovereign state built on territory which had previously been a British Crown Colony. I regret to say that your misleading comment of 13 November 2017 has added insult to this long-standing injury.

In the interests of fairness and justice, I hope that you will immediately apologise and retract your misleading assertion that “Russia’s illegal annexation of Crimea was the first time since the Second World War that one sovereign nation has forcibly taken territory from another in Europe”. I also hope you will clarify that, in 1974, 29 years after the end of the Second World War, Turkey launched two invasions of the Republic of Cyprus and that Turkey proceeded to occupy, forcibly take and ethno-religiously cleanse a substantial proportion of its territory, which is situated in Europe.

look forward to hearing from you, so that the public record may be corrected.


Yours respectfully

Fanoulla Argyrou

Researcher / Journalist / Author

London.

Ελεύθερη μετάφραση:

Έχω διαβάσει με ενδιαφέρον το αντίγραφο της ουσιαστικής και έγκαιρης ομιλίας σας που δόθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2017 στο πανηγύρι του Λόρδου Δήμαρχου στο Λονδίνο.

Συμφωνώ μαζί σας ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που προκάλεσε όχι μόνο λόγω των διαπραγματεύσεων του Brexit αλλά και λόγω των ευρύτερων προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος.


Θα διορθώσω μόνο ένα σημείο. Στον λόγο σας ισχυριστήκατε ότι “η παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία ήταν η πρώτη φορά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που ένα κυρίαρχο έθνος έχει πάρει βίαια έδαφος από ένα άλλο στην Ευρώπη”. Αυτό είναι παραπλανητικό. Στις 20 Ιουλίου και στις 14 Αυγούστου 1974 αντίστοιχα, η Τουρκία ξεκίνησε δύο εισβολές της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός ευρωπαϊκού κυρίαρχου κράτους και ενός μέλους των Ηνωμένων Εθνών, της Κοινοπολιτείας και του Συμβουλίου της Ευρώπης. * Από το 2004, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι επίσης μέλος άλλου ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.)

Ως συνδυασμένη συνέπεια των δύο εισβολών της, η Τουρκία κατέλαβε, εθνοθρησκευτικά  το 36% της επικράτειας (και 57% της ακτογραμμής) της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όλα αυτά τα χρόνια αργότερα, η Τουρκία εξακολουθεί να καταλαμβάνει αυτή την επικράτεια.

Αυτές οι δύο τουρκικές εισβολές διεξήχθησαν με αυτό που αποτελούσε συμπαιγνία με την τότε βρετανική κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Harold Wilson (πρωθυπουργού) και James Callaghan (υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας). Και οι δύο αρνήθηκαν συνειδητά να σταματήσουν τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής και να τιμήσουν μια βρετανική εγγύηση προς την Κυπριακή Δημοκρατία. Με τις ενέργειες και τις παραλείψεις αυτής της κυβέρνησης των Εργατικών, το Ηνωμένο Βασίλειο παραβίασε τις ηθικές και νομικές του ευθύνες που απορρέουν από τη Συνθήκη Εγγυήσεως, η οποία υπογράφηκε από τον Sir Hugh Foot, για το Ηνωμένο Βασίλειο, στη Λευκωσία στις 16 Αυγούστου 1960.

Για την υπόθεση, παραπέμπω μια απόφαση του High Court στην υπόθεση Catlin κατά Cyprus Finance Corporation (London) Ltd [1983] Q.B. 759, όπως παραδόθηκε από τον κ. Justice Bingham (ο μεγάλος δικαστής που αργότερα έγινε ο Λόρδος Bingham του Cornhill και ένας μελλοντικός Δάσκαλος των Rolls, Lord Chief Justice και ανώτερος νόμος Lord). Τα λόγια του κ. Justice Bingham αποκαλύπτουν την αληθινή φύση αυτού που η Τουρκία ολοκλήρωσε με βία το 1974 και το πώς υπέστησαν τα ανθρώπινα όντα ως συνέπεια:


"Το καλοκαίρι του 1974 πραγματοποιήθηκαν οι τουρκικές εισβολές της Κύπρου. Οι συνέπειες για την ενάγουσα και τα παιδιά της ήταν καταστροφικές. Όλες οι ιδιοκτησίες τους βρίσκονταν στην περιοχή της Αμμοχώστου, η οποία σφραγίστηκε από τα τουρκικά στρατεύματα. Το διαμέρισμα στο οποίο ζούσαν βομβαρδίστηκε και τα έπιπλα τους υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Μετά από έξι μήνες κάτω από καμβά σε ένα στρατόπεδο προσφύγων σε μια από τις Βρετανικές Κυρίαρχες Βάσεις, η ίδια και τα παιδιά μπόρεσαν να επιστρέψουν στην Αμμόχωστο με την ανοχή των τουρκικών δυνάμεων κατοχής και από τότε ζουν στο σπίτι μιας Γερμανίδας κυρίας που εκδιώχθηκε και αυτή λόγω τών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν. Από τότε τα διαμερίσματα τής ενάγουσας παραμένουν απροσπέλαστα και μπορεί σε κάθε περίπτωση να είναι ακατοίκητα … “

Με χαρακτηριστική ακρίβεια, ο κ. Justice Bingham ορθώς αναφέρθηκε στις τουρκικές εισβολές και στις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις. Το έκανε σε μια εποχή που τόσοι πολλοί μιλούσαν παραπλανητικά για την τουρκική "παρέμβαση" και την τουρκική "επιχείρηση ειρήνης", η τελευταία από τις οποίες ήταν μια φράση που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας την ημέρα της πρώτης εισβολής. Ο κ. Justice Bingham χρησιμοποίησε επίσης ορθή ορολογία το ίδιο το έτος κατά το οποίο οι εκ των πραγμάτων αρχές στην κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή υποτίθεται ότι έκαναν μια «μονομερή διακήρυξη ανεξαρτησίας». Αυτό το UDI έγινε στις 15 Νοεμβρίου 1983, ακριβώς πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια.


Επικροτώ τη στάση σας στον καθορισμό του βρετανικού πνεύματος και των θεμελιωδών αξιών της δικαιοσύνης, της δικαιοσύνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο, αυτές οι αξίες αρνούνταν με συνέπεια τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, ένα κυρίαρχο κράτος που χτίστηκε σε έδαφος που είχε προηγουμένως βρετανική αποικία. Λυπάμαι που λέω ότι το παραπλανητικό σχόλιο σας της 13ης Νοεμβρίου 2017 έχει προσθέσει προσβολή σε αυτόν τον μακροχρόνιο τραυματισμό

Για λόγους δικαιοσύνης και εχεμύθειας, ελπίζω ότι θα ζητήσετε αμέσως συγγνώμη και θα ανακαλέσετε τον παραπλανητικό ισχυρισμό σας ότι "η παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία ήταν η πρώτη φορά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που ένα κυρίαρχο έθνος έχει πάρει βίαια έδαφος από άλλο στην Ευρώπη". Ελπίζω επίσης να διευκρινίσετε ότι το 1974, 29 χρόνια μετά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η Τουρκία ξεκίνησε δύο εισβολές της Κυπριακής Δημοκρατίας και η Τουρκία προχώρησε στην κατάληψη, στη βίαιη λήψη και στην εθνοθρησκευτική εκκαθάριση ενός σημαντικού μέρους της έδαφος, που βρίσκεται στην Ευρώπη.

Ανυπομονώ να σας ακούσω, έτσι ώστε να μπορεί να διορθωθεί το δημόσιο αρχείο.


Με εκτίμηση
Φανουλά Αργυρού
Ερευνήτρια / Δημοσιογράφος / Συγγραφεύς
Λονδίνο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου