Από το '80 μέχρι σήμερα, μια ιστορία γεμάτη αντιδράσεις
Μετά από πολύμηνη επεξεργασία, το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων θέτει σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση σχέδιο π.δ. «Οργανισμός Λειτουργίας του Ν.Π.Ι.Δ. «Διοικούσα Επιτροπή Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών» . Έτσι, από σήμερα και μέχρι το τέλος του Μαΐου θα εξελίσσεται ο δημόσιος διάλογος για το περιπετειώδες, πολυτάραχο Ισλαμικό Τέμενος της Αθήνας.
Η περιπέτεια του ισλαμικού Τεμένους στην Αθήνα ξεκινά τη δεκαετία του ’80. Πρεσβευτές μουσουλμανικών κρατών έθεταν συχνά – πυκνά το ζήτημα στην ελληνική κυβέρνηση. Το 2000 πλέον, ψηφίστηκε ο νόμος 2833 που προέβλεπε την ανέγερση τεμένους και ισλαμικού πολιτιστικού κέντρου με χρηματοδότηση από τη Σαουδική Αραβία. Ως τόπος κατασκευής επελέγη τότε έκταση 33,4 στρεμμάτων στην περιοχή Χουσμούζα Παιανίας.
Περιπέτεια δεκαετιών
Η ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους παρέμενε εκκρεμής υπόθεση εδώ και δεκαετίες, προκαλώντας αντιδράσεις κάθε φορά που το θέμα επανερχόταν στη δημόσια συζήτηση. Από τη δεκαετία του ’80 πρεσβευτές μουσουλμανικών κρατών στην Αθήνα έθεταν ανά τακτά διαστήματα το ζήτημα στην ελληνική κυβέρνηση. Τελικά, το 2000.
Οι αντιδράσει ήταν άμεσες και το κλίμα εξαιρετικά αφιλόξενο, Κάτοικοι και Εκκλησία αντιμετώπισαν το ενδεχόμενο σχεδόν σαν… Ιερά Εξέταση. Μάλιστα, λόγω της μικρής απόσταση από το αεροδρόμιο, το επιχείρημα της «λογικής» πλευράς ήταν ότι δεν γίνεται το πρώτο πράγμα που θα αντικρίζουν οι τουρίστες μόλις φτάσουν στην Ελλάδα να είναι ένας μιναρές.
Αντιπροτάθηκε η εγκατάσταση του τεμένους στο Μενίδι. Μακριά από τουρίστες και… Αθηναίους.
Με τα πολλά, βρέθηκε η συμβιβαστική λύση του Βοτανικού, στα περίχωρα του Αθηναϊκού Κέντρου. Το σχέδιο της ανέγερσης εγκρίθηκε από την Βουλή τον Ιούλιο του 2016, ενώ είχε προηγηθεί ένα μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα από τις μουσουλμανικές χώρες και από το 2015 κι έπειτα, το προσφυγικό ρεύμα από την Συρία.
Όλα αυτά τα χρόνια και μέχρι να ολοκληρωθεί η ανέγερση του τεμένους, οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Αθήνας προσεύχονταν σε αυτοσχέδιους χώρους λατρείας, σε υπόγεια στην Αχαρνών, στην Κυψέλη και αλλού. Πέραν του στοιχείου του κοινωνικού αποκλεισμού που ενέχει αυτό το περιθώριο, τα αυτοσχέδια τεμένη είχαν πολύ συχνά δεχτεί εγκληματικές επιθέσεις, ακόμα και με βομβιστικούς μηχανισμούς, από ακροδεξιά στοιχεία. Έτσι, ο κίνδυνος για την ζωή εκατοντάδων ανθρώπων παραμένει επίκαιρος.
Η κατάληψη του Βοτανικού
Το φθινόπωρο του 2016 ομάδα χρυσαυγιτών καταλαμβάνουν το οικόπεδο στο οποίο πρόκειται να ανεγερθεί το τέμενος. Είχε προηγηθεί η απαγόρευση των «Μόνο για Έλληνες» δράσεων την Χρυσής Αυγής, δηλαδή οι διανομές τροφίμων και η αιμοδοσία. Έτσι, η ναζιστική οργάνωση έχασε ένα τεράστιο κοινωνικό μέτωπο.
Η κατάληψη του Βοτανικού, όμως, έγινε στο εξής πλαίσιο: Ακολουθώντας την πατέντα των φασιστικών οργανώσεων της Ιταλίας, οι Έλληνες ακροδεξιοί επιχείρησαν να οργανώσουν μία κατάληψη με σκοπό τη σίτιση και στέγαση, «Μόνο για Έλληνες», φυσικά. Έτσι, πόνταραν στον διχασμό της τοπικής κοινωνίας για την αρχή και της κοινής γνώμης στην πορεία: Εφόσον οι Έλληνες (και φυσικά χριστιανοί) πεινάνε και δεν έχουν στέγη, γιατί το κράτος να δώσει προτεραιότητα στους ξένους μουσουλμάνους, που δεν έχουν χώρο λατρείας;
Η κατάληψη του Βοτανικού, όμως, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων τόσο κοινωνικών, όσο και από το πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση και μερίδας της αντιπολίτευσης) και έληξε άδοξα.
ΠΗΓΗ http://www.in.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου